خـــدایابه تو پناه میبرم…
از انکـه در آراستن صورتم چنان مشغول شـوم که از اصلاح سیرتم باز بمانـم

خـــــدایا…
سیرت را تو میبینے وصورت را دیگران
شـــرم دارم از اینکه محبوب دیگـــران باشم و منفور تو

پس خــــــــدایا…
تو خوش صورت وخـوش سیـرتم کـن که اول محبوب تو باشم بعد دیگـران…

آرامش یعنے: لایق لبخـند خـــدابودن